Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αεροπλάνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αεροπλάνα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2024

Χιόνια στο Μόναχο

Πριν κάνα μήνα και κάτι έπεσε χιόνι στο Μόναχο. Μέχρις εδώ τίποτα το περίεργο. Όταν ήμουν εκεί, την πρώτη χρονιά χιόνι είδαμε γύρω στις 10 Οκτώβρη και βλέπαμε τακτικά μέχρι τον Μάρτη. Και μούχε κάνει εντύπωση πως το χιόνι δεν ψήλωνε καθόλου παρόλο που χιόνιζε κάθε τρεις και λίγο. Κι ενώ η θερμοκρασία ήταν κάτω απ' το μηδέν συνέχεια (αυτό που λέγεται ολικός παγετός) πάλι το χιόνι έλιωνε. Την εποχή εκείνη σχολίαζα (και εντυπωσιαζόμουνα) απ' το πόσο άμεσα και αποτελεσματικά γινόταν ο εκχιονισμός. Μάλιστα, πολλές φορές όταν έπεφταν στην Ελλάδα χιόνια και κοβόταν στα δυο (ή και περισσότερα) κομμάτια απ' το χιόνι και την αδυναμία να καθαρίσουν τους δρόμους, λέγαμε πως είναι η ανοργανωσιά που φταίει, αν και, προσωπικά, συνήθως έλεγα πως για το τόσο μικρό διάστημα που είναι οι χιονοπτώσεις, είναι δύσκολο να έχουμε την ετοιμότητα για την αντιμετώπισή τους. Πάντως, το Μόναχο το είχα(με) σαν υπόδειγμα.

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Απεργίες

Απεργίες; Κακό πράγμα, ε; Κι αυτοί οι κακοί άνθρωποι στην Ελλάδα κάνουν απεργίες σ' αντίθεση με τους καλούς και δουλευταράδες Γερμανούς. Έτσι δεν είναι; Έτσι λένε τα κανάλια. Έτσι λένε πως λένε οι άλλοι (απ' το εξωτερικό δηλαδή) για μας και μας πείθουν πως οι απεργίες των υπολοίπων είναι κάτι κακό (αλλά αν τις κάνουν οι ίδιοι όχι - βλέπε τις τελευταίες κινητοποιήσεις των αστυνομικών π.χ.).

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Συνέπεια στους χρόνους ολοκλήρωσης

Έχω ξαναγράψει για το θέμα του μύθου που θέλει τους άλλους λαούς και ειδικά τους Ευρωπαίους και ακόμα ειδικότερα τους Γερμανούς (που μας ενδιαφέρει περισσότερο μιας και τα γράμματα αυτά ήταν από τη Γερμανία, έστω κι αν τώρα τελευταία και για λίγο καιρό ακόμα γράφονται στην Ελλάδα) να είναι προγραμματισμένοι, οργανωμένοι και να τελειώνουν τα δημόσια έργα τους στην ημερομηνία που αναφέρεται στις πινακίδες που συνήθως συνοδεύουν τα έργα αυτά και λένε ποιος το φτιάχνει, ποιος το πληρώνει κλπ σε αντίθεση με τους απρογραμμάτιστους Έλληνες (άντε και μερικούς άλλους λαούς της Μέσης Ανατολής). Για άλλη μια φορά αυτό αποδεικνύεται πως είναι μόνο μύθος. Το επεισόδιο που έγινε αφορμή για το σημείωμα αυτό είναι η νέα αναβολή λειτουργίας του νέου αεροδρομίου του Βερολίνου.

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Αεροπορικές Μετακινήσεις

Φέτος ήταν η χρονιά των αεροπορικών ταξιδιών για μένα. Τέσσερα τον αριθμό και με διαφορετικές εταιρίες το καθένα. Ένα προς Λονδίνο με Ίζιτζετ, τρία προς Αθήνα με Ερ Κίνα, Ετζίαν και Λούφτχανσα. Κι αν έκανα αφιέρωμα μόνο για τις δυο πρώτες είναι γιατί αυτές (θεωρώ πως) είναι πιο άγνωστες, ενώ με τις άλλες είμαστε πιο εξοικειωμένοι. Στο τελευταίο ταξίδι ο καιρός ήταν καλός, είχε μεν νέφωση αλλά όχι τόσο μεγάλη ώστε να μπορούμε να βλέπουμε τι γίνεται κάτω, στο παράθυρο έβαλα να κάθεται η Μαρία η οποία τράβηξε αρκετές φωτογραφίες και έτσι σήμερα είπα να βάλω μερικές. Για αρχή το λεκανοπέδιο όπως φαίνεται από τ' αεροπλάνο, από βόρεια. Διακρίνεται το συγκρότημα του Ολυμπιακού σταδίου (ακριβώς δίπλα στον κινητήρα).

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Αεροπορικό

Κάποτε για να ταξιδέψει κάποιος αεροπορικά έπρεπε να πάει σε ένα αναγνωρισμένο πρακτορείο και να ζητήσει να βγάλει ένα εισιτήριο. Αν ήθελε, ρώταγε και την τιμή και κανόνιζε αν τον έπαιρνε να ταξιδέψει ή όχι. Υπήρχαν δε δυο τιμές: μια οικονομική (Υ) που τη λέγαμε και δεύτερη θέση και μια πιο ακριβή, που λεγόταν πρώτη θέση αλλά για να μην ακούγεται τόσο άσχημα της δίναν κι άλλα ονόματα όπως π.χ. μπίζνες. Και οι αεροπορικές έκαναν εκπτώσεις σε τακτικούς πελάτες που ήταν κι αυτές προκαθορισμένες κι οι πελάτες αυτού του καιρού ήξεραν το τι και πώς και έκαναν τον προγραμματισμό τους (δεν αποφάσιζε κανείς εύκολα ένα αεροπορικό ταξίδι). Οι πράκτορες, για να προχωρήσουν στο κλείσιμο ή στην έκδοση των εισιτηρίων έπαιρναν τηλέφωνο την εταιρία και όταν κατάφερναν να επικοινωνούσαν μάθαιναν τι γίνεται για τη συγκεκριμένη πτήση. Ενημέρωναν το πελάτη τους (που μπορεί να τον βλέπαν μετά από κάποιες μέρες), έβγαζαν το εισιτήριο μέχρι κάποια προθεσμία που είχαν και έπαιρναν πάλι τηλ. την εταιρία και έδιναν τον αριθμό του εισιτηρίου ώστε να ολοκληρωθεί η πώληση. Πού τα θυμήθηκα θα ρωτήσει κάποιος αυτά. Εμ, μ' αυτά που συμβαίνουν!

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Λονδίνο - Αεροδρόμιο Στάνστεντ

Για να πάει κανείς στο Λονδίνο έχει αρκετές επιλογές τόσο από αεροπορικές εταιρίες όσο και από αεροδρόμια. Μιας και γύρω του υπάρχουν 5 - 6 τέτοια. Το πρώτο (το πιο κοντινό) είναι το Λόντον-Σίτι (με κωδικό LCY), στα 14 χλμ. Το δεύτερο το γνωστότατο από πολύ παλιά Χίθροου (LHR) στα 27 χλμ. Αυτό είναι το μόνο που εξυπηρετείται και από τη γραμμή του μετρό (και στο πρώτο δηλ. μπορεί να πας με το μετρό αλλά η κίνησή του είναι περιορισμένη). Όταν είχα πρωτοπάει πριν 25 χρόνια είχε τέσσερις τερματικούς σταθμούς (τέρμιναλ), τώρα έχει πέντε! Αλλά η χωρητικότητά του εξακολουθεί να είναι περιορισμένη κι έτσι άρχισαν να χρησιμοποιούνται και πιο μακρινά. Όπως το Γκάτγουικ (LGW) για παράδειγμα στα 45 χλμ. Αυτό εξυπηρετείται με τρένα, απλά και γρήγορα. Πιο μακρυά το Λούτον (LTN) στα 55 χλμ κι ακόμα πιο πέρα στα 60 χλμ είναι το Στάνστεντ (STN) το αεροδρόμιο το οποίο θα περιγράψω σήμερα. Ήδη τα πράγματα αλλάζουν, το L που δείχνει πως είναι στο Λονδίνο έχει φύγει. Θα μου πείτε σιγά τη διαφορά στα 45, τα 55 ή στα 60 χλμ. Ε, ναι. Όταν αρχίζεις κι απομακρύνεσαι τι πέντε πάνω τι πέντε κάτω! Εξάλλου, όταν είσαι μακρύτερα, για να έχεις κίνηση, ρίχνεις τις τιμές! Στην πάνω φωτογραφία η Μαρία μπροστά στην είσοδο. Τίποτα το εντυπωσιακό! Στην πινακίδα αναφέρει πως είναι αεροδρόμιο του Λονδίνου!

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Πετώντας με τη Χήνα

 Δεν μοιάζει για χήνα; Κι όμως είναι! Κι αν δεν είναι ακριβώς η ίδια, είναι το σήμα της. Κι εξηγούμαι: εκτός απ΄ το γνωστό μας πουλί, τη χήνα που πετάει (και μπορεί στην Ελλάδα να μην την έχουμε συνηθίσει να πετάει αλλά κυρίως ως οικόσιτη, βαριά και δυσκίνητη, στα μέρη όμως που υπάρχουν λίμνες την ξέρουν να πετάει κοπαδιαστά σε σχήμα V) υπάρχει άλλη μία: η Air China μια απ' τις αεροπορικές εταιρίες της Κίνας, η επίσημη, η μεγαλύτερη (και μια απ' τις 10 μεγαλύτερες στον κόσμο) κι αυτή που εκτελεί τις διεθνείς πτήσεις. Κι ενώ βέβαια οι αγγλομαθείς θα σπεύσουν να διορθώσουν πως δεν διαβάζεται Ερ - Χήνα αλλά Ερ- Τσάινα, αλλά τι να κάνουμε που στα Γερμανικά διαβάζεται σαν Χήνα (για να μην πω σαν Κίνα - αυτό το ch στην αρχή έχει έναν ήχο που είναι αρκετά κοντά στο κ, εξάλλου και τα δυο είναι ουρανικά). Κι έτσι, εμένα με βόλευε να κάνω το λογοπαίγνιο και να λέω πως θα ταξιδέψω με τη Χήνα που θα με πάρει στα φτερά της και θα με μεταφέρει στην Αθήνα.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Ίζι Τζετ

Την Ίζι Τζετ (easyJet) την είχα ακούσει πριν από αρκετά χρόνια. Ίσως ήταν η πρώτη αεροπορική εταιρία χαμηλού κόστους που έμαθα. Για όποιον δεν την ξέρει είναι η πρώτη (εκεί γύρω στα 1995) απ' τις Ίζι εταιρίες του Κύπριου επιχειρηματία Στέλιου (Χατζηιωάννου). Μετά απ' αυτήν ακολούθησαν κι άλλες, είτε τοπικές όπως η Ίζι Μπας που μεταφέρει κόσμο από τα αεροδρόμια του Λονδίνου προς το κέντρο της πόλης και αντιστρόφως ή η Ίζι Κρουίζ που οργανώνει φτηνές - λέει - κρουαζιέρες στο Αιγαίο (ξεκίνησε με τη Μεσόγειο, αλλά πουλήθηκε το 2009 - το ανακάλυψα τώρα, πού να προλάβει κανείς τις επιχειρηματικές δραστηριότητες). Εμείς χρησιμοποιήσαμε για πρώτη φορά την πρώτη τώρα που πήγαμε στο Λονδίνο. Ήταν μια καινούρια εμπειρία κι έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ και μ' αυτήν.

Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Αεροδρόμιο Στουτγάρδης

Τις μέρες που μείναμε στη Στουτγάρδη αποφασίσαμε να επισκεφτούμε και το εκεί αεροδρόμιο. Έχοντας την εξαιρετική εμπειρία από το αεροδρόμιο του Μονάχου, είπαμε να δούμε πώς είναι ένα ακόμα γερμανικό αεροδρόμιο. Βασικά, θα ήθελα να δω το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης που είναι από τα μεγαλύτερα του κόσμου και στο οποίο είχα σταματήσει πριν χρόνια για λόγους που δεν θυμάμαι πια τώρα, μάλλον πρέπει να πήγαινα για Ντίσελντορφ και κάτι έγινε. Εν πάση περιπτώσει, δεν θυμάμαι πολλά μιας και ήμασταν σε μια αίθουσα αναμονής, άρα δεν είχα την ευκαιρία να το δω, πέρα απ' το γεγονός ότι πέρασαν πάρα πολλά χρόνια από τότε.

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Επιστροφή

Αναμονή. Ας χαζέψουμε τα αεροπλάνα που περνάνε από μπροστά μας
Τέλειωσαν και οι διακοπές του Πάσχα. Δυστυχώς, όπως όλα τα καλά, δεν κράτησαν για πολύ. Πότε φύγαμε για την Ελλάδα, πότε επιστρέψαμε, ούτε που το κατάλαβα. Το γεγονός πάντως είναι πως επιστρέψαμε και άντε πάλι στα ίδια. Άντε ξανά πρωινό (δηλ. τι πρωινό, περίπου αχάραγα ακόμα) ξύπνημα, άντε πάλι με τις ώρες στο τρένο. Άντε να δούμε πόσο ακόμα.

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Αεροδρόμιο Μονάχου

Το αεροδρόμιο του Μονάχου είναι καινούριο. Φτιάχτηκε την ίδια περίπου εποχή με αυτό της Αθήνας, το "Ελ. Βενιζέλος". Εκεί που ήταν το παλιό (στο οποίο είχα φτάσει το 1986;) τώρα έχει φτιαχτεί μεγάλος εκθεσιακό κέντρο και εκεί διοργανώνονται οι κύριες εκθέσεις του Μονάχου. Στη Γερμανία, κάθε πόλη που σέβεται τον εαυτό της έχει ένα εκθεσιακό κέντρο. Γνωστότερες είναι οι εκθέσεις της Φρανκφούρτης (παγκόσμιας φήμης) ή του Ανόβερου (για τα ηλεκτρονικά γκάτζετ), αυτό όμως δεν σημαίνει πως εκθέσεις δεν γίνονται και στις άλλες πόλεις. Όμως ας συνεχίσω με τα του αεροδρομίου. Το οποίο το έχω επισκεφτεί τις περισσότερες φορές για να συνοδέψω κάποιους επισκέπτες που έρχονται ή φεύγουν μιας και τόσο καιρό που είμαι εδώ, μόνο ένα αεροπορικό πηγαινέλα έκανα, πέρυσι τέτοια εποχή και το επόμενο προβλέπεται φέτος το Πάσχα.