Αμβούργο Τέλος

Τέλος στο αφιέρωμα στο Αμβούργο σήμερα, που αρκετά κράτησε. Βλέπετε το Αμβούργο μας άρεσε πολύ και τραβήξαμε πάρα πολλές φωτογραφίες. Έτσι σήμερα θα παρουσιάσω μερικές που είναι λίγο ανακατεμένες. Από διάφορες περιοχές της πόλης που απλά δεν "χώρεσαν" στο αντίστοιχο κομμάτι.

Αστικές Συγκοινωνίες Αμβούργου

Για το σημερινό σημείωμα θα μπορούσε να είναι ένα τυπικό, αυτό που υπάρχει σ' όλη τη Γερμανία. Η συγκοινωνία στο Αμβούργο γίνεται με υπόγειο σιδηρόδρομο (μετρό δηλ). λεωφορεία και τραμ. Α! Και προαστιακό. Αμ δε. Εδώ τα πράγματα αλλάζουν!  Προφανώς και τα μέσα αυτά υπάρχουν (εντάξει το τραμ δεν είναι απαραίτητο, στις πόλεις με αναπτυγμένο το υπόγειο δίκτυο δεν πολυσυνηθίζεται). Όμως εδώ είναι λιμάνι. Είναι ποτάμια κι έτσι στις αστικές συγκοινωνίες εντάσσονται και ειδικά καραβάκια. Επίσης κάποια άλλα τρένα, διαφορετικά, που είναι σαν τον προαστιακό αλλά κάπου διαφέρουν. Όμως αρκετά με την εισαγωγή, ας πάρουμε τα πράγματα με τη (φωτογραφική τους) σειρά.

Αμβούργο, Άλτονα

Η Άλτονα, όπως σημείωνα στο ξεκίνημα του αφιερώματος αυτού και με αφορμή το σιδηροδρομικό σταθμό του Αμβούργου, είναι ένα κομμάτι του Αμβούργου. Όμως αυτό τα τελευταία χρόνια αφού παλιότερα ήταν ξεχωριστός δήμος (μέχρι το 1937!), και μάλιστα πόλη ανταγωνιστική του Αμβούργου, με λιμάνι, που δεν ανήκε στη Χανσεατική Ένωση (αν και αποικία της Δανίας μέχρι το 1864), άρα παραπάνω λόγοι ανταγωνισμού. Σήμερα πάντως αποτελεί το δυτικό τμήμα του κρατιδίου - δήμου του Αμβούργου και ο σιδηροδρομικός της σταθμός είναι το τέρμα (ή η αφετηρία) των περισσότερων τρένων με προορισμό το Αμβούργο. Ανήκει μάλλον στην "καλή" περιοχή, αν και βρίσκεται αμέσως μετά το Σανκτ Πάουλι. Εδώ οι ρυθμοί είναι πιο ήσυχοι, το μέρος έχει τη δική του ζωή με το δικό του θέατρο και τη δική του όπερα

Αμβούργο, Σάνκτ Πάουλι 2

Νυχτερινή άποψη της περιοχής. Λίγο γιατί οι νυχτερινές λήψεις τοπίου δεν είναι και ό,τι καλύτερο, λίγο γιατί ήμουν κουρασμένος (μετά την επιστροφή απ' το Αμβούργο ήμουνα καμιά βδομάδα με πρόβλημα στη μέση) και βαριόμουνα να κουβαλάω τη μεγάλη φωτογραφική, οι φωτογραφίες δεν είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικές. Εξάλλου το κλίμα, την αίσθηση της περιοχής, τη ζωή, δεν μπορεί να τη φυλακίσεις σε μια φωτογραφία! Έτσι οι νυχτερινές φωτογραφίες είναι λίγες. Μια στην αρχή για άνοιγμα και δυο στο τέλος για το κλείσιμο!

Αμβούργο, Σάνκτ Πάουλι

Ο ναός του αγίου Παύλου που έδωσε το όνομα στη γειτονιά. Μεγάλη ειρωνεία, πράγματι. Σανκτ Πάουλι θα πει άγιος Παύλος. Λένε άγιος γενικά κι αναφέρονται στον απόστολο Παύλο όπως και ο άγιος Πέτρος που ανέφερα τις προηγούμενες μέρες για τον αφιερωμένο σ' αυτόν ναό ή ο άγιος Μιχαήλ είναι ο αρχάγγελος κλπ. Ο Παύλος λοιπόν ήταν ο κατεξοχήν διώκτης κάθε σαρκικής απόλαυσης και στις επιστολές του ήταν καυστικότατος για ό,τι γινόταν με σκοπό την ευχαρίστηση της σάρκας. Και του έλαχε στο Αμβούργο να δοθεί το όνομά του στη συνοικία του αγοραίου έρωτα και των κάθε είδους γήινων απολαύσεων.

Αμβούργο Από Ψηλά

Χθες ήταν της Αναλήψεως. Ίσως κάποιοι να μην το ήξεραν ή να μην το πήραν χαμπάρι. Θυμάμαι παλιά στο χωριό μου πάντως (που οι θρησκευτικές γιορτές τονίζονταν πάντα) πως η συγκεκριμένη μέρα "γιορταζόταν" αφού γύριζαν τα παιδιά και μάζευαν "κερί και λιβάνι για τ' άγιο φως" και αργότερα όταν νύχτωνε, σε ένα λοφάκι πάνω απ' το χωριό μαζεύονταν και άναβαν τα κεριά σε ένα δρώμενο που έχει χαθεί (και τώρα που το γράφω καταλαβαίνω πως το έχω ψιλοξεχάσει). Μια και ήταν της Αναλήψεως λοιπόν, εδώ στη νότια Γερμανία είχαμε αργία(!) (λάθος. Όχι μόνο στη νότια. Σ' ολόκληρη τη Γερμανία. Αργία μόνο στη νότια, είναι μετά από δυο βδομάδες) κι έτσι δεν θα υπήρχε δημοσίευση χθες. (Άσχετα αν τελικά μπήκε κάτι τελευταία στιγμή. - Και να μην λένε μερικοί πως η εκκλησία δεν επηρεάζει το τι γίνεται στις άλλες χώρες και μόνο στην Ελλάδα μπλέκονται τα θρησκευτικά με τα πολιτικά και πως μόνο στην Ελλάδα υπάρχει υπουργείο παιδείας και θρησκευμάτων. Παρόμοιος είναι και ο τίτλος του στη Βαυαρία).

Αμβούργο, το Λιμάνι

Το Αμβούργο χωρίς το λιμάνι του δεν γίνεται, δεν υπάρχει. Άσχετα αν μπορείς να κυκλοφορείς πολλές ώρες ή μέρες και να μην το δεις, το λιμάνι είναι αυτό που έδινε και δίνει ζωή στην πόλη. Έτσι χρειάζεται μια ιδιαίτερη αναφορά, αν και εγώ στεριανός άνθρωπος είμαι, ότι είδα μέσα από τα καραβάκια θα βάλω, αυτή καθ' αυτή τη ζωή και την κίνηση του λιμανιού δεν μπορώ να συμπεριλάβω. Αλλά ο τίτλος είναι ένας φόρος τιμής σ' αυτό που έφτιαξε το Αμβούργο.

Αμβούργο, Σπάιχερστανττ

Στανττ (Stadt) στα Γερμανικά είναι η πόλη. Και η γερμανική γλώσσα φτιάχνει σύνθετες λέξης που το πρώτο μέρος είναι ο χαρακτηρισμός του δεύτερου. Έτσι χτες έγραφα για την Άλτστανττ, την παλιά την πόλη. Σήμερα για την Σπάιχερστανττ (Speicherstadt), την Αποθηκούπολη θα μπορούσαμε να το πούμε αν θέλαμε να μείνουμε στη μονοκόμματη λέξη που επειδή η δικιά μας γλώσσα δεν συνηθίζει τέτοια κόλπα, θα το αποδώσω σαν η πόλη με τις αποθήκες (αφού αυτό θα πει το Σπάιχερ). Πρόκειται για το κομμάτι του Αμβούργου, κοντά στο λιμάνι (βέβαια), που έχει τα κτίρια με τις αποθήκες των εμπορευμάτων που έρχονταν εδώ από διάφορα μέρη του κόσμου κι έπρεπε να μείνουν κάπου μέχρι νάρθει η ώρα τους να προωθηθούν για άλλους προορισμούς ή στην κατανάλωση.

Αμβούργο, Άλτστανττ

Άλτστανττ σημαίνει παλιά πόλη. Είναι συνήθως η καρδιά της κάθε (γερμανικής) πόλης και διατηρείται όσο το δυνατό περισσότερο όπως ήταν τότε που φτιάχτηκε. Και, λογικά, σε κάθε εκδρομή, πρώτα γνωρίζεις την αλτστανττ κι ύστερα κάνεις βόλτες παραέξω, ανάλογα με το χρόνο που έχεις. Κι αφού κάναμε μια σύνδεση με το Αμβούργο (Hamburg) μέσω του σιδηροδρομικού του σταθμού, ας αρχίσουμε πάλι την περιήγηση στην πόλη. Και από πού αλλού θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσω εκτός απ' την άλτστανττ; Λέω πάλι γιατί για το Αμβούργο είχα ξαναγράψει το καλοκαίρι που το είχαμε επισκεφθεί για πρώτη φορά. Θα προσπαθήσω να μην επαναλάβω αυτά που έγραφα τότε, ούτε να βάλω φωτογραφίες παρόμοιες μ' εκείνες. Εξάλλου, εκείνη τη φορά το μεγαλύτερο μέρος της πόλης το είδαμε μέσα από το λεωφορείο ενώ τώρα το περπατήσαμε ή χρησιμοποιήσαμε τα μέσα. Αλλά δεν μπορώ να μην αναφερθώ και πάλι στην παλιά πόλη και το δημαρχείο. Το δημαρχείο που είναι η έδρα της κυβέρνησης του κρατιδίου - πόλης του Αμβούργου. Ένα μεγάλο συγκρότημα κτιρίων και επιβλητικό. Ο αριθμός των δωματίων συναγωνίζεται επάξια αυτόν του παλατιού του Μπάκινχαμ.

Αμβούργο, ο Σταθμός

Το καλοκαίρι είχα βρεθεί στο Αμβούργο και έγραψα μερικά πράγματα γι' αυτό. Αλλά το Μάρτη ξαναπήγα στην πόλη για να τη δω καλύτερα, μιας και την πρώτη φορά μου φάνηκε λίγο. Έτσι, λέω ν' αρχίσω να συμπληρώνω σήμερα τα του Αμβούργου. Πολλά είδαμε, πολλές φωτογραφίες βγάλαμε, τις έφτιαξα, τις τακτοποίησα και είναι έτοιμα για επεξεργασία. Να γραφτούν δηλ. τα κείμενα. Και δεν ξέρω από που ν' αρχίσω. Ποια σειρά να κρατήσω. Είναι τόσα πολλά, που τάχω χάσει. Βγήκε πράγμα για καμιά δεκαριά μέρες, αν και δεν είμαι σίγουρος αν θα τα  βγάλω συνεχόμενα. Μη μας πέσει και βαρύ. Τέλος πάντων. Ας ξεκινήσω και βλέπουμε. Και λέω να ξεκινήσω από ένα στάνταρ σημείο: τον κεντρικό σιδηροδρομικά σταθμό. Εξάλλου οι Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι (Deutsche Bahn) ήταν αυτοί που μου πρόσφεραν το ταξίδι αυτό. Επάνω μια άποψη, η μια πλευρά του σταθμού. Να σημειώσω εδώ πως τα τρένα με προορισμό (ή αφετηρία) το Αμβούργο (ακόμα και αυτά των μεγάλων αποστάσεων όπως εκείνα που ερχόμασταν από Μόναχο) σταματάνε σε τέσσερις σταθμούς, ο ένας μάλιστα πολύ κοντά στον κεντρικό που δεν κατάλαβα γιατί.

Καμπαναριά Δημαρχείων

Το Δημαρχείο του Μονάχου με το κεντρικό καμπαναριό και όχι μόνο.

Τα καμπαναριά των δημαρχείων είναι συνήθως περίτεχνα (ειδικά αν έχουν κατασκευαστεί σε παλιότερες εποχές) και δίνουν τον τόνο στο κτίριο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις έχουν και κινούμενες φιγούρες που δίνουν παραστάσεις κάποια ώρα της μέρας! (Μόναχο, Έσλινγκεν, αλλά και Σάλτσμπουργκ, Πράγα).

Αμβούργο

Το Αμβούργο το  επισκέφτηκα γυρίζοντας από τη Σκανδιναβία. Ήταν η τελευταία μας στάση. Έτσι θα βάλω εδώ τα του Αμβούργου αν και, προς αποφυγή παρεξηγήσεων σαφώς δεν ανήκει στη Σκανδιναβία. Πάντως, έχει σχέση με την Κοπεγχάγη και άλλες σκανδιναβικές πόλεις (όλοι ήταν στη Χανσεατική Ένωση).

Το Αμβούργο είναι ένα απ’ τα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου και απέχει περίπου 100 χλμ απ’ τη θάλασσα! Είναι μια πόλη με ναυτική και εμπορική παράδοση. Τα αρχικά της είναι ΗΗ δηλ. Χανσεατικό Αμβούργο όπως είναι ο πλήρης τίτλος του αφού ήταν στην χανσεατική ένωση (που λέγαμε), τουτέστιν την εμπορική ένωση που υπήρξε πριν από 200 χρόνια περίπου με στόχο την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων (αντίστοιχη της Ευρωπαϊκής ένωσης θα λέγαμε).

Πύργοι Τηλεπικοινωνιών

Δικαιωματικά την πρώτη φωτογραφία την έχει ο Πύργος του ΟΤΕ στη Θεσσαλονίκη. Προς το παρόν η φωτογραφία είναι "δανεική". Όταν βρω ή (ξανα)τραβήξω δική μου, θα την αντικαταστήσω. Ωπ. βρήκα και τη δική μου (απ' το μακρινό 1980κάτι , και τελικά αποφάσισα να τις βάλω δίπλα δίπλα :)

Έχω γράψει ότι, βασικά, η Γερμανία είναι μια επίπεδη χώρα. Οι λόφοι (που μπορεί να χαρακτηρίζονται από τους ντόπιους σαν βουνά) είναι χαμηλοί και αραιοί. Ακόμα και το Μόναχο, για παράδειγμα, που είναι σε 520 μ. υψόμετρο βρίσκεται σε οροπέδιο με τα βουνά (τις Άλπεις) να βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα μακριά. Έτσι η κάθε πόλη χρειάζεται έναν πύργο τηλεπικοινωνιών. Και μαζί με τις υπόλοιπες τηλεπικοινωνίες η τηλεόραση.