Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Ντουλάπια Αποθήκευσης στους Σταθμούς

Ο κεντρικός (ή και σχετικά μεγάλος) σιδηροδρομικός σταθμός κάθε πόλης έχει ειδικά ντουλάπια για να αφήσεις, αν θέλεις, τις αποσκευές σου και να μην τις τραβάς μαζί σου όσο θα κάνεις τη βόλτα σου ή θα ξεμπερδεύεις με τις δουλειές σου. Το 1998 είχα χρησιμοποιήσει την αντίστοιχη υπηρεσία στη Ρουμανία και την είχα εκτιμήσει. Τότε, έδινες τα μπαγκάζια σου σε έναν υπάλληλο που σου έδινε ένα χαρτί με ένα νούμερο και το οποίο έδινες όταν ήθελες να τα πάρεις και ανάλογα με το πόσα κομμάτια έδωσες και πόσες μέρες σου έβγαζε το λογαριασμό. Και μάλιστα αν κατάφερνες να κάνεις τα δυο κομμάτια ένα πλήρωνες για ένα.
Τα πράγματα τώρα έχουν απλοποιηθεί. Βάζεις τα πράγματά σου σε ένα ντουλάπι, βάζεις στη σχισμή το αντίτιμο (ή πας στον κεντρικό πίνακα και πληρώνεις) και παίρνεις το κλειδί σου. Γυρίζεις, ανοίγεις, παίρνεις τα πράγματά σου και το κλειδί μένει πάνω. Το αντίτιμο διαφέρει ανάλογα την πόλη, το χρόνο και το μέγεθος. Π.χ. για το ίδιο μέγεθος (μικρό) ντουλαπιού στο Μόναχο πρέπει να βάλεις 2 € ενώ στη Στουτγάρδη 1 για μια μέρα. Αν τώρα παρατείνεις την παραμονή σου πρέπει να συμπληρώσεις το ποσό για να ξεκλειδώσει. Είναι ιδιαίτερα βολικό αν θέλεις να κάνεις μια διακοπή του ταξιδιού σου σε μια ενδιάμεση πόλη και να συνεχίσεις μετά ή αν π.χ. φτάσεις νωρίς και δεν μπορείς ακόμα να πας στο ξενοδοχείο σου.

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Διακοπές

Πολλές φορές ακούγεται ότι στην Ελλάδα οι εκπαιδευτικοί έχουμε πολλές διακοπές ενώ στις άλλες χώρες δεν είναι έτσι. Κατ' αρχήν να υπενθυμίσω ότι οι εκπαιδευτικοί έχουμε διακοπές γιατί οι μαθητές χρειάζονται διακοπές. Και εκπαίδευση χωρίς μαθητές δεν νοείται. Να θυμίσω επίσης ότι υπάρχουν και μέρες που έχουν διακοπές οι μαθητές αλλά εμείς πάμε στο σχολείο για διάφορες γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Χώροι Λατρείας

Φράουενκίρχε, ο καθολικός καθεδρικός ναός του Μονάχου
Το κάθε χωριό έχει κατά κανόνα δυο εκκλησίες: μια καθολική και μια προτεσταντική. Υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις που είναι μία και την μοιράζονται αλλά αυτές είναι λίγες. Αυτό συμβαίνει όταν το ένα δόγμα έχει λίγους πιστούς εκεί. Εξωτερικά δεν ξεχωρίζουν ιδιαίτερα, αλλά εσωτερικά είναι σαφής η διαφορά: των διαμαρτυρόμενων είναι πιο λιτές, χωρίς ιδιαίτερο διάκοσμο παρά λίγα αγάλματα και τέλος. Αντίθετα οι καθολικές έχουν επιπλέον εντυπωσιακές νωπογραφίες καθώς και γύψινα ανάγλυφα βαμμένα χρυσά.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Ρουλάντεν (Rouladen)

Μια γερμανική συνταγή κατ' απαίτηση της Κλαίρης (που στις 4 Ιούνη θα συμμετέχει στη 3η διεθνή γυμνή ποδηλατοδρομία της Θεσσαλονίκης για την οικολογία): Ρουλάντεν (Rouladen) λοιπόν σήμερα, δηλ. γεμιστά ρολά κρέατος. Έβλεπα στο σούπερ μάρκετ να πουλάνε κομμάτια κρέας που τα λέγανε ρουλάντεν. Συνήθως μοσχαρίσια. Κι έψαχνα πώς μπορώ να τα μαγειρέψω. Ψάχνοντας βρήκα ότι με παρόμοιο τρόπο μπορείς να φτιάξεις όποιο κρέας θέλεις. Και είναι μια συνταγή μάλλον ελεύθερη. Βάζεις ή βγάζεις υλικά ανάλογα με το τι σου αρέσει (κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το ότι οι Γερμανοί θέλουν ακριβείς οδηγίες για τα πάντα)! Επίσης η ποσότητα δεν είναι σταθερή. Ανάλογα για πόσα άτομα θα φτιάξεις, ένα για τον καθένα.

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Καφές

Για τον καφέ έχω ξανααναφερθεί, αλλά αυτό ήταν από σπόντα. Εδώ θα γράψω αναλυτικά για το θέμα μιας και είναι ενδιαφέρον το πού και πώς πίνουν τον καφέ τους οι άνθρωποι σε κάθε περιοχή: Παντού υπάρχει η συνήθεια του καφέ.

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Οι Εβραίοι του Μονάχου

Όποιος νομίζει ότι μετά το ολοκαύτωμα οι Εβραίοι έχουν εξαφανιστεί από τη Γερμανία είναι γελασμένος. Η εβραϊκή κοινότητα υπάρχει και αποτελείται συνήθως απ’ όσους έχουν γλυτώσει αλλά και από άλλους που έχουν έρθει αργότερα. Στο Μόναχο είναι από τις πολυπληθέστερες της Γερμανίας. Και έχουν την, πρόσφατα ανακαινισμένη, συναγωγή τους και το ισραηλιτικό μουσείο και εκεί βλέπεις και παραδοσιακούς εβραίους με τις γενειάδες τους και τα καπέλα τους.

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Bahnhof Mission

Σε κάθε σταθμό έβλεπα ένα σταυρό και γύρω του γραμμένο το σήμα «Bahnhof Mission». Και όχι μόνο εκεί που ήταν το σχετικό γραφείο (γιατί είδα πως είναι ένα γραφείο εκεί) αλλά σε διάφορα σημεία, σε πινακίδες που να σε κατευθύνουν προς τα κει. Στην αρχή, παρασυρμένος απ’ το σταυρό, νόμιζα πως έχει σχέση με κάτι το θρησκευτικό – χριστιανικό. Κάποια στιγμή είδα ανθρώπους με ένα αντίστοιχο περιβραχιόνιο και κατάλαβα τι είναι αυτό. Είναι (εθελοντές ή όχι δεν ξέρω) άνθρωποι που βοηθούν άτομα με προβλήματα στην απο– επιβίβαση στο τρένο και στη μετακίνησή τους μέσα στο σταθμό. Να σπρώξουν το καροτσάκι, να βοηθήσουν έναν τυφλό να βρει τη θέση του κλπ. Ενδιαφέρον. Γραφείο ΑΜΕΑ σταθμού θα το έλεγα.

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Εκκλησιαστικά

Είχα γράψει και προχθές για την Οικουμενική Εκκλησιαστική Μέρα (που κρατάει 4 μέρες!) που διοργανώνεται φέτος στο Μόναχο. Έλεγε ότι περιμένουν πολλούς επισκέπτες απ' όλη τη Γερμανία αλλά και από άλλες χώρες. Για 100.000 μιλάγανε. Ε, πρέπει να είχαν δίκιο. Το Μόναχο είναι γεμάτο κόσμο, ίσως και περισσότερο από το Οκτόμπαφεστ. Οι συρμοί του μετρό πηγαίνουν κι έρχονται τίγκα στον κόσμο. Αφενός μεν ο κόσμος που έχει έρθει μένει σε διάφορα σημεία του Μονάχου και μετακινείται για να πάει στις εκδηλώσεις και αφετέρου έχει σχετικές εκθέσεις σε δυο διαφορετικά σημεία (το Ολυμπιακό πάρκο δίπλα μου και την έκθεση του Μονάχου στην άλλη άκρη της πόλης). Έτσι έχουν μπει εμβόλιμα δρομολόγια από διάφορα σημεία προς και από αυτούς τους προορισμούς ανακατεμένα με τα τακτικά.

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Ασφάλιση Εργαζομένων

Πολύς λόγος τελευταία για το ασφαλιστικό. Και νομίζω ότι είναι ενδιαφέρουσα η ενημέρωση για το τι ισχύει στη Γερμανία. Δυστυχώς για το θέμα των ασφαλιστικών καλύψεων (πότε σύνταξη, πόση, τι καλύψεις υγείας κλπ) δεν είμαι ενημερωμένος. Αλλά έτυχε να ξέρω για τους φορείς ασφάλισης και σκέφτηκα να τα περιγράψω. Εξάλλου και γι' αυτό ακούγονται πολλά: συγχωνεύσεις φορέων, ενοποιήσεις και αλλαγή παροχών κλπ.

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Μοντελισμός

Πρέπει να έχουν ιδιαίτερη αγάπη οι Γερμανοί για τον μοντελισμό. Την κατασκευή δηλ. σε μικρή κλίμακα ομοιωμάτων π.χ. χωριών αλλά ιδιαίτερα τρένων. Και αυτό όχι μόνο για τα μικρά παιδιά αλλά και για τους μεγάλους.

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Γιορτές και Πανηγύρια

Οι γιορτές και τα πανηγύρια είναι κάτι που δεν λείπει από τους Γερμανούς. Στο Μόναχο έχουμε π.χ. το Οκτόμπαφεστ. Παντού τα Χριστουγεννιάτικα παζάρια. Γιορτές της Άνοιξης, της πατάτας, του κρασιού και πάει λέγοντας. Μέχρι εδώ, τίποτα το καινούριο. Εκείνο που δεν ήξερα ήταν πως τελευταία οργανώνεται και γιορτή των εκκλησιών! Οικουμενική Εκκλησιαστική Ημέρα (ή κάπως έτσι η μετάφραση του Ökumenische Kirchentag). Φέτος είναι η 2η και διοργανώνεται στο Μόναχο με σύνθημα (ναι, υπάρχει και τέτοιο) "Ώστε έχετε ελπίδα" (Damit ihr Hoffnung habt). Του χρόνου θα γίνει στη Δρέσδη και του παραχρόνου στο Μάνχαϊμ. Διόρθωση: Η Οικουμενική Ημέρα γίνεται κάθε κάποια χρόνια (7 νομίζω). Κάθε χρόνο γίνεται συγκέντρωση των καθολικών και (χωριστά) των ευαγγελικών.

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Ποιότητα Κατασκευής Σπιτιών

Τα σπίτια δεν είναι και τίποτα το ιδιαίτερο από άποψη κατασκευής. Χωρίς σοβαρές κολώνες κλπ, βασικά, μιας και εδώ δεν έχουν σεισμούς, στήνουν το ένα κομμάτι πάνω στο άλλο και φτιάχνεται το σπίτι. Στους τοίχους εσωτερικά (όταν τελειώσει) βασιλεύει η ταπετσαρία και στο πάτωμα το λαμινάτ (το έχω αναφέρει κι άλλη φορά). Τα υλικά δεν φαίνονται σπουδαία μέχρις εδώ. Τα πράγματα αλλάζουν όμως όταν φτάνουμε στην θερμομόνωση και την ηχομόνωση. Ίσως σε παλιότερες κατασκευές (και συνήθως στην αγγελία για πώληση ή ενοικίαση ενός σπιτιού υπάρχει τόσο το έτος κατασκευής όσο και η τελευταία χρονιά ανακαίνισης) τα πράγματα να μην ήταν ιδιαίτερα καλά, όπως λέγεται, όμως αυτό που βλέπω στις καινούριες οικοδομές δείχνουν πως στον τομέα αυτόν δίνεται πολύ μεγάλη προσοχή.

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Κήποι Πόλεων

Η κάθε πόλη έχει και τον κήπο της. Και λέω κήπο κι όχι πάρκο γιατί μιλάμε για τεράστια έκταση. Δεν μπορώ να υπολογίσω πόση έκταση καταλαμβάνουν οι εγγλέζικοι κήποι του Μονάχου. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι και το Ολυμπιακό πάρκο, οι κήποι του Νύμφεμπουργκ κ.ά. πέρα από τους χώρους πρασίνου ανάμεσα στα σπίτια τα έξω από το κέντρο. Οι κήποι είναι, συνήθως, στολισμένοι με γλυπτά, με λιμνούλες και συντριβάνια (ίσως και κανάλια) εξοπλισμένοι με παγκάκια για να μπορείς να τους απολαύσεις.

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Γκάρμις Ξανά

Κατ' αρχάς να διευκρινίσω: Έχω ξαναγράψει αρκετές φορές για την περιοχή. Είναι πανέμορφη και το χειμώνα, και την άνοιξη και βλέπουμε παρακάτω... Έχω βάλει και φωτογραφίες, αλλά είναι από το Πάρτενκίρχεν και ελάχιστες από το Γκάρμις. Μα το όνομα της πόλης δεν είναι Γκάρμις - Πάρτενκίρχεν? Ποια είναι η διαφορά? Απλά. Παλιά ήταν δυο διαφορετικά χωριά που ενώθηκαν το 1935. Το ένα από τη μια μεριά της σιδηροδρομικής γραμμής και το άλλο από την άλλη. Μέχρι τώρα είχαμε βολτάρει λοιπόν στο Πάρτενκίρχεν ενώ χθες πήγαμε κι απ' το Γκάρμις!

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Μαύρισμα

Όχι, δεν είναι ούτε μαυρισμένος, ούτε το τυπικό δείγμα που κυκλοφορεί. Είναι απλά παραδοσιακός!

Τώρα που ήρθε η άνοιξη και τα λουλούδια ανθίζουν, όπως λέει και το τραγούδι, άρχισε ο κόσμος να κυκλοφορεί με ελαφρύτερο ντύσιμο: βγήκαν τα μπράτσα και οι ώμοι έξω, εμφανίστηκαν φουστίτσες και σορτσάκια με ή χωρίς κολάν – καλτσόν. Και ένα περίεργο πράγμα: ενώ γενικά οι άνθρωποι φαίνονται ανοιχτόχρωμοι είναι και αρκετοί μαυρισμένοι. Πώς γίνεται αυτό?

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Βόμβα στο Μάνχαϊμ

Στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο η Γερμανία βομβαρδίστηκε από τους συμμάχους πολύ. Τόνοι βόμβες έπεσαν στις πόλεις της γκρεμίζοντας πολλά κτίρια. Αποτέλεσμα τα περισσότερα να είναι ξαναφτιαγμένα, πολλά απ’ αυτά όπως ακριβώς ήταν πριν τον βομβαρδισμό.
Το πρόβλημα με τις βόμβες είναι ότι καθώς πέφτουνε κάποιες δεν σκάνε. Και δεν είναι εύκολο να τις βρεις γιατί χώνονται στη γη. Γίνονται αρκετές εκκαθαρίσεις, αλλά πάντα κάτι ξεφεύγει. Έτσι και τώρα. Βρέθηκε βόμβα στο Μάνχαϊμ. Κι απ’ ότι μου είπανε δεν είναι πρώτη φορά. Κάτι τέτοιο έχει συμβεί κι άλλες φορές. Συνήθως με εκσκαφές για θεμέλια.

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Πρόσβαση Πυροσβεστικών Οχημάτων

Είναι εντυπωσιακό: Σε κάθε οικοδομή υπάρχει χώρος στον οποίο να είναι εύκολη η πρόσβαση των πυροσβεστικών οχημάτων και για την πίσω μεριά των κτιρίων. Υπάρχει σήμανση που δείχνει από πού θα πάνε τα πυροσβεστικά (κλπ οχήματα ανάγκης) και στην περιοχή αυτή απαγορεύεται η στάθμευση αυστηρά. Έτσι ένα μέρος από εν δυνάμει θέσεις στάθμευσης είναι ακυρωμένες γι’ αυτόν το λόγο - για το "ο μη γένοιτο".

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Ιστορία Ενός Βατράχου

Η παρακάτω ιστορία την πήρα με μαίηλ σε παρουσίαση PawerPoint Δεν είναι καινούρια αλλά είναι ενδιαφέρουσα. Δοσμένη από τον Olivier Clerc, συγγραφέα και φιλόσοφο, που με αυτή την μικρή ιστοριούλα (μια από 7 παρόμοιες), μέσω της αλληγορίας, εμφανίζει τα καταστροφικά αποτελέσματα της μη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών, που επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία μας, τις μεταξύ μας σχέσεις, την κοινωνική εξέλιξη και το περιβάλλον.
Είναι μέσα της, συμπυκνωμένες, η ζωή και η γνώση, που ο καθείς μας θα πρέπει να φυτέψει στον προσωπικό του κήπο ώστε ένα αύριο να μπορέσει να δρέψει τους καρπούς τους.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Στατιστικές Συγκοινωνιών

«Πες μας πού πας να σε πάμε» ήταν, πριν από χρόνια, το σύνθημα μιας καμπάνιας για την αναδιοργάνωση των συγκοινωνιών στην Αθήνα. Από τότε δεν έχω πάρει είδηση για κάτι παρόμοιο. Στους οκτώ μήνες που είμαι εδώ, έχω τύχει τέσσερις (ή πέντε) φορές σε στατιστική στις συγκοινωνίες! Πόσο χρησιμοποιώ το συγκεκριμένο μέσο, με τι εισιτήριο ταξιδεύω, από πού και για πού. Χωρίς ιδιαίτερη διαφήμιση.
Τις τρεις, μου έτυχε στο τρένο. Πρωί – πρωί, έρχεται ο κυριούλης και μ’ αρχίζει. Και γράφει στο τεφτέρι του. Και τον πέτυχα και σε ίδιες και σε διαφορετικές ώρες, σε ίδια και διαφορετικά δρομολόγια.
Μια Κυριακή βράδυ στο λεωφορείο. Μια απ’ τα ίδια, μόνο που δεν ήταν ένας αλλά τρεις – τέσσερις που είχαν από ένα κομμάτι του λεωφορείου ο καθένας και όποιος έμπαινε του την πέφτανε. Σημειώσεις σε υπολογιστή παλάμης. Η πλάκα είναι πως κάποιοι που τους έβλεπαν νόμιζαν πως ήταν για έλεγχο εισιτηρίων οπότε έσπευδαν να βγάλουν αν δεν είχαν ή να ακυρώσουν εισιτήριο. Ένας πιο μάγκας, πήγε ν’ ακυρώσει, πήρε χαμπάρι πως ήταν μόνο στατιστική και δεν έλεγχε αν είχε εισιτήριο (ρώταγε και έβλεπε το είδος του εισιτηρίου αλλά όχι την εγκυρότητα!) οπότε, δίπλωνε ξεδίπλωνε την ταινία και στο τέλος ΔΕΝ χτύπησε κανένα κομμάτι!
Η τέταρτη ήταν συνδυασμός γι’ αυτό και την έχω με ερωτηματικό. Ήταν σε τραμ στο Μάνχαϊμ. Πάλι τέσσερις ήταν, έλεγχαν τα εισιτήρια αλλά είχαν και ένα μπλοκ και σημείωναν τι εισιτήρια συναντούσαν. Και έμειναν σε μεγάλο μέρος της διαδρομής (ενώ οι ελεγκτές μπαίνουν, ελέγχουν και φεύγουν).

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Αριστερή ή Δεξιά Στροφή Αυτοκινήτων

Γενικά η αριστερή στροφή των αυτοκινήτων στο δρόμο δεν απαγορεύεται. Στην Ελλάδα την έχουμε περιορίσει σε ελάχιστα μέρη και τότε μόνο με ειδικό φανάρι. Καλά, δεν συζητάμε για να κάνεις αναστροφή σε δρόμο κεντρικό (ακόμα και αν έχει φανάρι για αριστερή στροφή). Εδώ τα αυτοκίνητα στρίβουν αριστερά (οπότε και μπορούν να κάνουν αναστροφή) σχεδόν σε κάθε διασταύρωση (με εξαίρεση βέβαια αν απέναντι είναι μονόδρομος). Στην αρχή, μου έλεγε ο πλοηγός (GPS, NAVIGATOR ή όπως αλλιώς) για να κάνω αναστροφή και έλεγα «μα τι λέει αυτό».

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Απάτη?

Πρωτομαγιά χωρίς λουλούδια δεν λέει. Άσχετα με το θέμα, αλλά όμορφα. Όλες οι φωτογραφίες είναι από τα φυτεμένα παρτέρια στο πλάι του δρόμου. στο Νόιμαρκτ. Καλά. τι είναι αυτά τα λουλούδια σαν τεράστια μανουσάκια?
Οι Γερμανοί είναι τυπικοί στις υποχρεώσεις τους. Έτσι θέλει ο μύθος. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Δηλ. έχει συνέχεια η παραπάνω άποψη και συμπληρώνεται με το "στις περιπτώσεις που δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς". Και εξηγούμαι με το τι είδα τα αυτάκια(!) μου και τι άκουσαν τα ματάκια(!) μου σήμερα το πρωί το οποίο ήρθε ως συμπλήρωμα σε σχόλιο που άφησε χθες κάποιος φίλος (αλλά το είδα μόλις προ ολίγου) στο θέμα του Ζέπελιν και ρώταγε ουσιαστικά κάτι παρόμοιο με παραπομπή σε άλλο μπλογκ (που εγώ το είχα διαβάσει ξανά πριν καιρό αλλού).

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Λουλούδιασμα

Λέγαμε πως ήρθε η Άνοιξη. Και τα δέντρα ανθίζουν κλπ κλπ. Μέχρι που ο Δημήτρης μου έστειλε μαι φωτογραφία από την "αμπέλοψη την πεντάφυλλο" που έχουμε μπροστά στο σπίτι στον Άγιο Στέφανο. Και τη σύγκρινα με αυτή του Μονάχου.